Dzisiaj naturalnym jest, że aby być objętym bezpłatną opieką medyczną, korzystać z różnych ulg i przywilejów. Zapewnia im to bycie zarejestrowanym jako osoby bezrobotne w urzędach pracy. Same urzędy pracy zajmują się nie tylko szukaniem miejsca pracy dla tych, którzy go potrzebują. To także badanie rynku pracy.
Historia urzędów pracy sięga lat przedwojennych, kiedy to Polska odzyskała niepodległość. W 1918 roku została powołana pierwsza agencja mająca na celu pośredniczenie w pracy. Warto przy tym punkcie wskazać, iż Polska była jednym z pierwszych krajów w Europie, które utworzyły państwową, publiczną służbę zatrudnienia. 27 stycznia 1919 roku Naczelnik Państwa na wniosek Premiera RP podpisał dekret o organizacji państwowych urzędów pracy i opieki nad wychodźcami. To pierwszy dokument, który mówi o urzędach pracy, które miałyby podlegać pod Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej. Zadaniem i głównym celem działania tychże urzędów było ułatwianie znalezienia pracy. Do zadań, które zostały wskazane w akcie powołującym wymieniono między innymi pośrednictwo pracy, udzielanie informacji o krajowych i zagranicznych stosunkach zarobkowych czy porady przy zmianie lub wyborze zawodu. Do tego urzędnicy mieli skrupulatnie zbierać i zestawiać dane dotyczące informacji statystycznych.
Łatwo się domyślić, że te podstawowe zadania zostały przeniesione do czasów nam współczesnych i wspaniale korespondują z zadaniami dzisiejszych urzędów pracy.
II wojna światowa była trudnym czasem dla całego kraju i całej Europy. Bombardowanie miast, strategicznych miejsc, bardzo duże ubytki w ludności, migracje to tylko część problemów, z jakimi borykały się społeczeństwa Europy Wschodniej. Działania wojenne spowodowały niepowetowane straty wśród urzędników, którzy uznawani byli przez okupanta za klasę inteligencką, czyli taką, którą należy wyniszczyć. Zniszczeniu uległy także budynki urzędowe i przede wszystkim dokumentacja. Jednak niepowetowaną stratą są oczywiście ludzie. Kadra inteligencka w dużej części poniosła śmierć w wyniku działań zbrojnych lub rozstrzelania.
Po wojnie, kiedy w Polsce wprowadzono nowy ustrój, urzędy pracy otrzymały nowe zadania. Oczywiście nie zabrano im dotychczasowych, czyli pośrednictwa pracy, zbierania i analizowania danych statystycznych czy doradztwa zawodowego. Jednak nowy reżim narzucił na urzędy pracy obowiązek łagodzenia stałych niedoborów siły roboczej.
W latach osiemdziesiątych XX wieku do stycznia 1990 roku urzędy pracy podlegały bezpośrednio pod administrację rządową. Obecnie powiatowe urzędy pracy podlegają pod starostwa powiatowe. Hierarchia urzędowa wygląda następująco: najniższe szczeblem są powiatowe urzędy pracy, nad nimi są wojewódzkie urzędy pracy.